کد مطلب:94599 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
[صفحه 480] مهربانا، احسانگر مهربان و بخشنده جاودانه توئی كردگاری را ستایش و نیایش می كنم كه بی دیده شدن، شناخته شده و بدون این كه رنج برد و دست افزاری داشته باشد، جملگی موجودات و سرانجام، این آفرینش را بیافرید. خداوندی كه به بزرگی و توانائی بی مانند خویش، حتی گردنكشان و عاصیان را به سر سپاری و بندگی خواند، و با احسان وجود و بخشش فراوان، قدرت و عظمت خود را بر بزرگان و دانایان به ثبوت رساند آفریننده ای كه مخلوق خود را در این گیتی جای و منزل داد و رسولانش را برای هدایت و رستگاری، بسوی جن و انس فرو فرستاد، تا حجاب خواهشهای نابجا را از دل بندگان به یك سو زند، و حقیقت را بر آنان آشكار سازد. پارسایان را از سختی و كردار زشت بیم داد، و از ناپایداری دنیا، نمونه ها و مثالهائی برای آنان آورد تا به زشتی پلیدیها، و بی بهائی آرزوها و هوسها، آگاه گردند و از آنها حكمت آموزند. از تغییر و تحولات گیتی آنان را آگاه فرمود. تندرستی ها، بیماریها، كارهای نیك و شایسته، كردار بد و نكوهیده، حلالها و حرام ها، بهشت برین- كه برای نیكوكاران و ارجمندان است- و دوزخی كه به خواری برای گنهكاران مهیا فرمود، جملگی آنان را برایشان آشكار ساخت. م ن در حالی كه به خدا روی آورده ام، او را سپاس میگویم. سپاسی كه آفریدگانش را به آن امر فرموده است. خدائی كه برای هر چیزی اندازه ای و برای هر اندازه ای، وقتی معین و برای هر وقت و مدتی، نامه و دفتر اعمالی مقرر فرموده است [صفحه 481] خداشناس باش و از قرآن پیروی كن و فرمان رسول خدا را ببر، چنین است مفهوم سرسپاری به آفریدگار قرآن كریم امر به نیكی و نهی از زشتی است. بظاهر خموش است، اما در حقیقت گویای صددق و راستی است این كتاب حجت خداست بر بندگانش. بندگانی كه در كردار نیكو، از آنان پیمان گرفته و نیكوكاران و پارسایان را گروگان كردار پسندیده قرار داده است. تجلی فروغ رستگاری را با قرآن به حد كمال رسانید و بیاری آن، دین مبین خود را كامل گردانید پروردگار، هنگامی رسول خود (كه درود بی پایان خدا به روان پاكش باد) را قبض روح كرد و بسوی عالم بالا دعوت نمود كه دامنه نشر و تبلیغ احكام قرآن و اسلام- كه موجب رستگاری است- همه جا كشیده شده و پیامبر خدا كارش به اتمام رسیده بود. اینك سزاست كه خدای بزرگ را همچنانكه خود را در قرآن كریمش به عظمت یاد كرده، به بزرگی یاد كنید. زیرا، امری از اوامر و احكام دین خود را بر شما پنهان نگذاشته، و هیچ پسند و ناپسندی را بی نشانه های آشكار و علامات خاص رها نساخته است. از این رو، پرهیز از زشتی و كوشش در پاكی، بر شما پدیدار است. بدین سبب، رضا و خشنودی و خشم و نهیش، در گذشته و در حال و آینده یكی است [صفحه 482] بدانید كه هر چه را خداوند برای پیشینیان، زشت و نكوهیده دانسته، برای شما نیز چنین خواهد بود و هر چه برای آنان پاك و روا بوده، برای شما نیز، نیك و پسندیده میباشد و عمل به كارهای نیكوی گذشتگان موجب خشمش نخواهد شد. جای هیچ انكار نیست كه شما نیز باید در راه راست ره بسپرید، و سخنان نیكوی پیشینیان را تكرار نمائید زیرا خداوند ضامن فراهم ساختن وسائل زندگی برای شماست و به فزونی سپاس از نعماتش، شما را تشویق نموده و یاد و ذكر خویش را بر شما واجب و لازم دانسته و آن را آخرین مرتبه رضا و خشنودی خود قرار داده، و از عابدان پاك خواسته تا از معاصی و گناهان پرهیز نمایند. پس، از عقوبت خداوندی كه شما در برابرش ایستاده اید بترسید. پروردگاری كه مرگ و زندگی، خواب و بیداری، و نشست و برخاست شما در دست اوست. به راز پنهان شما آگاه است و اسرار آشكار شما را میداند و بدین منظور فرشتگانی مامور فرموده كه كردار شما را در دفتری جاوید ثبت و ضبط نمایند و هرگز چیزی از قلم نخواهد افتاد، و ناكرده كاری را به حساب شما منظور نخواهند كرد. آنكس كه پرهیزكاری پیشه كند، رحمان مهربان، راه نجات از فتنه و فساد و خروج از تاریكی جهل و نادانی و ورود به روشنائی و دانائی را به او می نمایاند و به آرزویش- كه بهشت برین است- جامه عمل میپوشاند و مقدمش را گرامی داشته، بسرائی كه خود برگزیده، جایش میدهد و از فردوس نشینانش میكند. خانه و منزلی كه عرش خدا بر آن سایه گسترده، و از خوشنودی خدا فروغ جاودان یافته، زیارتگرانش فرشتگان خدا و دوستدارانش، رسولان او هستند. پس، با كارهای پسندیده، بسوی آخرت بشتابید و پیش از آنكه مرگ شما را در بر كشد، در پیش فرستادن توشه نیك، گوی سبقت از دیگران بربائید. زیرا بزودی امیدها و آرزوهای مردم قطع شده و مرگ به یكباره، آنان را در كام خود خواهد كشید، و بدین ترتیب درهای توبه و مغفرت به رویشان بسته خواهد شد. ناگهان بامداد زندگی به شب مرگ میرسد و حال پیشینیانتان را پیدا می كنید كه آرزوی بازگشت به دنیا را داشتند، تا در توبه و مغفرت و كردار نیك بكوشند. اما دیگر چه سود كه پیمانه عمرشان بسر رسیده و آفتاب زندگیشان به غروب نشسته بود. از یاد مبرید كه شما در دنیا- كه جای رحل اقامت افكندن نیست- همچون رهگذر و مسافرید. به شما امر شده كه باید از این وادی كوچ كنید، و لحظه ای كه در آن هستید، برای جهان جاودان خود، توشه ای برگیرید، و آگاه باشید كه پوست نازك و لطیف تنتان، یارای تحمل آن همه سوزش آتش دوزخ را ندارد. بحال خود رحم آورید و به مصائب ناچیز دنیا فكر كنید كه با همه كوچكیشان در برابر آلام بسیار دوزخ، از تحمل آنها تا چه حد زبون و عاجز بودید. مگر ندیده اید كسی را كه خاری بپایش می خلد، و یا لغزشی كه باعث جاری شدن خون از تنش میگردد، و با ریگ داغ بیابانی كه او را كمی میسوزاند، چگونه بر اثر آنها آه و ناله و فریاد سر میدهد؟ اینك بیندیشید كه چنین كسی چه حالی خواهد داشت وقتی كه بر بالا و پائینش، دو صخره آتش باشد و همبستر سنگ خارا گردد و همنشین شیطان باشد!؟ هیچ می دانید هنگامی كه مالك دوزخ، از سر خشم و نفرت بر آتش مینگرد، چگونه از برق خشمش پاره های بزرگ آتش بر یكدیگر فرو می افتند، و یا هر گاه بر آتش فریاد زند، شعله های آن قرار و توان از كف میدهند و آسیمه سر، در میان درهای عظیم دوزخ می جهند؟! [صفحه 484] تو ای پیر فرتوت كه ناتوانی و پیری و سالخوردگی سراپایت را بلرزه درآورده، چگونه حالی خواهی داشت هنگامی كه طوق و حلقه های سنگین آتش بر آستخوانهای گردنت بچسبند و تن و گوشت و بازوی تو در میان غل و زنجیرهای سوزان و سرخ پیچیده شود؟ اینك شما ای بندگان، خدا را بیاد آورید. به هنگام تندرستی- پیش از آنكه بیمار شوید- و در راحت و آسودگی- قبل از آنكه در تنگی دشواری و ناراحتی گرفتار گردید- از او فرمان برید، و از عقوبتش بترسید. تا مهلت باقی است در آزد كردن و آسایش بخشیدن گردنهای خود از بند آتش دوزخ- پیش از آنكه آنها را گروگان كار زشت خویش كنید- بكوشید. در عبادت، شب زنده داری نمانید و از شكم خوارگی بپرهیزید و قدم در ره صدق و راستی و كردار نیك نهید ثروت دنیائی خود را در راه خدا ببخشید. روح و جان را بیهوده فنا مسازید و در راه خدا از آنها بهره برگیرید و در این راه بخل نورزیده و بیاد آورید كه خداوند سبحان فرموده است: اگر خدا را (در كار اطاعت و بندگی و تبلیغ و نشر دین) یاری كنید، پروردگار شما را كمك خواهد كرد و در لغزش، گامهاتان را استوار خواهد به خدا وام دهد، وام دادنی نیكو ساخت و نیز فرمود: كیست كه و پسندیده كه كردگ ار آنرا برایش چندین برابر گرداند، و برای اوست مزدی و پاداشی شاایسته. آری خداوند از راه ذلت و خواری از شما یاری و كمك نخواسته، و بدلیل فقر و نیاز، از شما وامی نطلبیده است و در حالیكه سپاهیان آسمانها و زمین لشگر آفریدگار هستند و بر همه چیز دانا و تواناست، از شما طلب یاری نموده، و با آنكه جملگی خزائن و گنج های بی شمار زمین و آسمان از آن اوست و بی نیاز از هر چیزی است، از شما وام خواسته. یاری خواستن و وام طلبیدنش برای آنستكه، اراده فرموده تا شما را در فزونی كردار نیك بیازماید حال كه چنین است، در كارهای پسندیده بكوشید تا جزو همسایگان برگزیده و فردوس نشین خدا باشید. همسایگانی كه ایزد مهربان، رسولانش را با آنان آشنا نمود و بفرشتگانش امر فرمود تا بدیدارشان روند، و گوششان را از شنیدن صدای دوزخیان در آتش در امان داشته، و اندامشان را از درد و رنج آسوده ساخته است. و باز خداوند سبحان میفرماید: اینچنین است جود و احسان خدا كه به هر كس خواست، می دهد و (تنها) خداست چنین احسانگر بزرگ. آنچه سزاست با شما می گویم و شما سخنانم را می شنوید. از آن آفریدگار بخشنده و مهربان، برای خود و شما، در كردار نیك یاری می طلبم، كه تنها او ما را كفایت می كند و چه نیكو دلیلی است حمایت جهان آفرین سبحان
صفحه 480، 481، 482، 484.